میوه ها و سبزیجات حاوی انواع مختلفی از ترکیبات گیاهی فعال زیستی هستند و موز صادراتی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
دوپامین: اگرچه این یک انتقال دهنده عصبی مهم در مغز شما است، اما دوپامین حاصل از موز از سد خونی مغزی عبور نمی کند تا بر خلق و خوی شما تأثیر بگذارد.
کاتچین. فلاونوئیدهای آنتی اکسیدانی متعددی در موز یافت می شود که مهم ترین آنها کاتچین است.
آنها با مزایای سلامتی مختلفی از جمله کاهش خطر بیماری قلبی مرتبط شده اند.
درست است که موز سرشار از نشاسته و شکر است. بنابراین، می توان انتظار داشت که آنها باعث افزایش شدید قند خون شوند.
اما به دلیل GI پایین آن، مصرف متوسط موز نباید سطح قند خون را تقریباً به اندازه سایر غذاهای پر کربوهیدرات افزایش دهد.
گفته می شود، افراد مبتلا به دیابت باید از خوردن مقدار زیادی موز به خوبی رسیده خودداری کنند. همیشه بهتر است پس از مصرف مقادیر زیاد قند و کربوهیدرات، سطح قند خون را با دقت کنترل کنید.
از سوی دیگر، برخی مطالعات نشان می دهد که این میوه یک عامل خطر برای یبوست است، در حالی که برخی دیگر ادعا می کنند که موز ممکن است اثر معکوس داشته باشد.
آنها عمدتاً از کربوهیدرات ها تشکیل شده اند و حاوی مقادیر مناسبی از چندین ویتامین، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هستند.
پتاسیم، ویتامین C، کاتچین و نشاسته مقاوم از جمله مواد مغذی سالم آنها هستند.
موز ممکن است فواید متعددی داشته باشد از جمله بهبود سلامت قلب و گوارش – زمانی که به طور منظم به عنوان بخشی از یک سبک زندگی سالم مصرف شود.
موز می تواند به هضم غذا کمک کند و به رفع مشکلات گوارشی کمک کند: یک موز متوسط حدود 10 تا 12 درصد از نیاز روزانه شما به فیبر را تامین می کند.
هیئت ارتقای سلامت سنگاپور مصرف روزانه فیبر رژیمی 20 گرم برای زنان و 26 گرم برای مردان را توصیه می کند.
