در حقیقت این گیاه یعنی حنا بسته ای معمولاً در بسترهای خشک و رودخانهای که به طور موقت سیل میشوند، دامنههای تپهها، زمینهای بایر ساحلی و شکافهای سنگ رشد میکند.
در برخی کشورها در آبراه ها و مناطق نیمه خشک می روید. این کارخانه با تغییرات محیطی اصلاح شده است.
می تواند شرایط خشکسالی و رطوبت کم هوا را تحمل کند. این گیاه به خاک خشک یا با زهکشی خوب و حاصلخیز با مکان های آفتابی نیاز دارد.
می تواند خاک های سنگی، ضعیف و شنی را تحمل کند و با خاک های حاصلخیز و رسی سنگین سازگار شود. گیاهان بالغ می توانند حتی خشکی شدید را تحمل کنند.
دارای پوست درختان خاکستری تا قهوه ای است. شاخه های جوان این گیاه سبز و چهار گوش هستند که با بلوغ به رنگ قرمز در می آیند.
گیاه بالغ دارای ساقه ها و شاخه های خاردار است. این گیاه دارای برگ های جایگزین، زیر نشسته، کامل، بیضوی و نیزه ای شکل با عرض 2 تا 20 میلی متر و طول 8 تا 44 میلی متر است.
رگ های سطح بالایی بوی چای می دهند و افسرده می شوند.
گل ها: گیاهان حنا کوچک، معطر، سفید و دارای پایانه های هرمی بزرگ هستند. طول گل ها 1 سانتی متر و دارای 4 گلبرگ در جوانه است. کاسه گل دارای لوب های 3 میلی متری و لوله های 2 میلی متری است.
گلبرگ ها بیضی شکل هستند و به رنگ های سفید یا قرمز یافت می شوند. در جفت لبه های لوله کاسه گل هشت پرچم یافت می شود. تخمدان نعوظ به طول 5 میلی متر و دارای چهار سلول است. شکوفه از آوریل تا مه رخ می دهد.
تاریخچه و حقایق گیاه حنا: در چند دهه گذشته هنر حنا در فرهنگ غرب رواج بیشتری یافته است. به عنوان رنگ اولیه برای مو و پوست، همچنین به عنوان یک شکل سنتی و در عین حال پرطرفدار هنر زینتی برای دست و پا استفاده می شود، به دلیل فواید درمانی آن به اندازه کاربردهای رنگرزی آن شناخته شده نیست.
برگهای گیاه خشک میشوند و به صورت پودر ریز خرد میشوند و مواد طبیعی دیگر را به آن اضافه میکنند تا رنگ قهوهای مایل به قرمز ایجاد شود.
چای سیاه، روغن اکالیپتوس و آب لیمو از دیگر موادی هستند که به رنگ حنا اضافه می شوند.