استفاده از میخ دیوار کناف آغشته به سم در جنگ جهانی اول

لازم به ذکر است که میخ دیوار کناف بخشی جدایی ناپذیر از بسته بندی های چوبی شما در هنگام مواجهه با آشفتگی حمل و نقل هستند.

پالت ها و جعبه ها به انتخاب انواع اتصال دهنده های مناسب برای کار بستگی دارد. از هم پاشیدن تحت استرس اولویت اصلی است.

هنگامی که محافظت از محصول در خط است، انواع بست مناسب آن را در کنار هم نگه می دارند.

میخ در مقابل پیچ یک بحث قدیمی است که کدام یک از انواع اتصال دهنده ها برتر است، نظرات مختلفی در مورد اینکه کدام قوی ترین و بهترین برای نگه داشتن بسته بندی است وجود دارد.

در این مقاله، تاریخچه این نوع اتصال دهنده ها، نحوه استفاده از آنها، نحوه مقاومت در برابر استرس و مزایای کار با یک تیم طراحی را مورد بحث قرار خواهیم داد.

میخ ها و پیچ ها صدها سال است که وجود داشته و هر کدام برای اهداف و کاربردهای متفاوتی اختراع شده اند.

این نوع اتصال دهنده ها در ابتدا به عنوان رقیب دیده نمی شدند، این بیشتر به این دلیل است که پیچ ها به راحتی در دسترس نبودند.

تاریخچه ناخن ها به حدود 3400 سال قبل از میلاد می رسد، زمانی که میخ های برنزی در مصر باستان استفاده می شد. آنها همان شکل و طرحی را داشتند که میخ های امروزی دارند و برای اهداف مشابه استفاده می شدند.

در نهایت شروع به ساختن میخ با آهن کرد و کار «میخکوب» ایجاد شد. میخکوب ها متخصصان ماهری بودند که هر یک از این انواع بست را دست ساز می ساختند.

در طول انقلاب آمریکا، کمبود شدید ناخن وجود داشت، زیرا انگلستان عرضه میخ به قاره آمریکا را متوقف کرد. به نوبه خود، ساکنان خانه ها و ساختمان های قدیمی را فقط برای بازیابی میخ ها می سوزانند.

در سال 1795، مردی به نام جیکوب پرکینز فرآیند برش ناخن را اختراع کرد که شامل بریدن ناخن از ورقه های آهن خام استريا، این باعث شد تا برای اولین بار ناخن ها به سرعت و کارآمد تولید شوند.

تاریخچه پیچ ها مشابه است، اما به قدمت میخ ها نمی رسد، پیچ‌ها در قرن پانزدهم اختراع شدند تا قسمت‌هایی از سلاح‌های گرم اولیه را به دسته چوبی ببندند.

مردم رزوه ها را با دست روی پیچ قرار می دادند، این یک فرآیند طولانی و پر زحمت بود، بنابراین آنها به اندازه ناخن رایج نبودند.